Adam Rożek

Psychoterapia psychoanalityczna

Formy pracy

Oparciem teoretycznym jest psychoanaliza i teorie psychoanalityczne, zaś w pracy terapeutycznej przestrzegane są standardy Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychoanalitycznej oraz wytyczne Kodeksu Etycznego Polskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego. Współpraca poprzedzona jest każdorazowo konsultacjami psychoterapeutycznymi. Mają ona za zadanie przyjrzenie się sytuacji osoby zgłaszającej się, wspólne rozpoznanie problemów i sfer wymagających pracy. Konsultacje stanowią również dla zainteresowanego możliwość zapoznania się z terapeutą, specyfiką kontaktu i własnymi reakcjami w relacji z nim. Konsultant (późniejszy terapeuta), stara się zrozumieć sfery problemowe, ich zakres i dynamikę, ocenić stopień gotowości osoby zainteresowanej do pracy, jej zasoby osobowościowe. Zwieńczeniem konsultacji może być wspólna decyzja o podjęciu dalszej współpracy i ustalenie jej formy.

Podejmując psychoterapię psychoanalityczną, niezbędne jest ustalenie, zrozumienie i przyjęcie jej formy – co jest nazywane settingiem psychoterapeutycznym. Stanowi przyjętą i zaakceptowaną ramę spotkań i współpracy, dzięki której możliwe jest badanie indywidualnego świata wewnętrznego – psychiki – osoby zainteresowanej. Celem pracy jest poprzez badanie tego świata, odkrycie i zrozumienie nieświadomych myśli i uczuć, które wpływają na nasze funkcjonowanie. Przenikają do naszych skojarzeń, snów, wyobrażeń jak również do relacji międzyludzkich, w tym też do relacji terapeutycznej – czyli pacjenta z terapeutą.

Stąd też, pacjent proszony jest i zachęcany do wypowiadania wszystkiego, co przyjdzie na myśl, do dzielenia się wyobrażeniami i snami, pod uwagę bierze się również charakter istniejących i budowanych w kontakcie z terapeutą relacji. Aby można było do tego sięgnąć, wymagany jest czas, stałość aby wypracowany został indywidualny sposób komunikowania się pacjenta z terapeutą w obszarze badania psychiki. Dlatego też, pacjent przychodzi na sesje od dwóch do czterech razy w tygodniu o stałych porach, a czas sesji jest ściśle określony i wynosi 50 minut. Jest to czas zarezerwowany tylko dla Jego osoby. W rytmie i w zabezpieczeniu ram settingu rozpoczyna się, ewoluuje i dąży do zakończenia proces terapeutyczny odkrywający niedostępne w inny sposób obszary psychiki, przez co terapia psychoanalityczna pogłębia wiedzę człowieka o jego nieświadomości. Wpływa to bezpośrednio na zdolność do nawiązywania i trwania w głębszych, długotrwalszych i bardziej satysfakcjonujących relacjach z innymi ludźmi oraz do pełniejszego i twórczego wykorzystywania własnego potencjału.